De Minnestein

bij de veerpont naar Halsa

 

De weg van Halsa naar Surnadal is een typisch Noorse weg. Hij slingert langs steile bergen, meren en fjordinhammen. Schijnt de zon, dan is het er de mooiste plek op aarde. Maar we hebben pech, het is grijs weer en het oogt somber, ondanks de weergaloos mooie natuur. Bij een fjordinham stoppen we even om van het uitzicht te genieten. Een felroze bloem van het wilgenroosje brengt wat kleur in het grijzige landschap. De boomgrens ligt hier laag en het is er eenzaam, zo eenzaam… geen mens te zien, slechts heel in de verte een huis. We stappen weer in en rijden verder. Op de weg nauwelijks een tegenligger, de leegte en de stilte zijn beklemmend. In de berm opeens drie edelherten, hindes, wij schrikken haast nog erger van hen dan zij van ons.
En dan ineens een monument, een minnestein. Een puntig rotsblok op een sokkel, met een zwarte ijzeren plaat met inscriptie. Wat kan hier nou herdacht zijn? We denken aan doden uit de oorlog, of een herinnering aan een natuurramp zoals een overstroming of een lawine. Maar de werkelijkheid is een andere:

minnestein slachtoffers beren

[tekst: Til minne om dei folk björnane drap og om den djerve björneskytter Töllöv Person Foldat som i året 1773-1776 frelste desse bygdene frå sorg, plagen og skaut mannbjörnen, reiste ungdom av Aasskard Halsa Valsöyfjord denne steinen Anno 1926]

berenjacht

Hier worden de slachtoffers van een bloeddorstige berenfamilie herdacht die de streek in de achttiende eeuw drie jaar lang onveilig maakte. Er staat niet bij hoeveel mensen in totaal zijn verscheurd, maar afgaande op de monsterachtige gestalte van de afgebeelde beren moeten het er ettelijke zijn geweest. Gelukkig was daar de dappere berenjager Töllöv Person Foldat, die de moordlustige mannetjesbeer wist te vellen.
Onwillekeurig kijken we om ons heen. De grijze lucht lijkt opeens een tint donkerder geworden. In de wetenschap dat in deze omgeving ooit mensen door een beer zijn verscheurd, komt het landschap ons sinister voor. We stappen snel de auto in en doen voor de zekerheid de deuren op slot. Ten slotte komen er in Noorwegen nog steeds beren voor…

 

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s